In Nederland kun je grofweg 2 graven onderscheiden: een algemeen of particulier graf. Elke gemeente heeft zelf of in samenwerking met een andere gemeente een begraafplaats. Alle andere begraafplaatsen noemt men bij wet een bijzondere begraafplaats. Een algemeen graf is een graf dat de nabestaanden van de overledene niet zelf op naam krijgen, maar dat op naam van de eigenaar van de begraafplaats blijft staan. De eigenaar van de begraafplaats bepaalt dan ook wie er in dat graf begraven worden. Dat zijn personen die elkaar volstrekt niet kennen. Dit gebeurt op volgorde van begraven. Een particulier graf staat op naam van een rechthebbende en kan gezien worden als het pachten van een eigen graf. Deze rechthebbende, die de grafrechten krijgt (huur van het graf), bepaalt wie er in het graf begraven mogen worden. Deze grafrechten zijn overdraagbaar, wanneer bijvoorbeeld de rechthebbende zelf komt te overlijden.
Er is een minimale grafrust van 10 jaar. Bij een algemeen graf is dit ook de minimale en maximale grafrust volgens de wet. Deze periode is niet te verlengen. In deze 10 jaar is de overledene nagenoeg geskeletteerd. Elk omhulsel (kist, plank met wade of mand) is biologisch afbreekbaar, om de ontbinding niet tegen te gaan. Een particulier graf kan verlengd worden volgens de perioden die de begraafplaats hanteert. Er mogen maximaal 3 overledenen boven elkaar worden begraven. Daarna kan het graf geschud worden om weer ruimte te maken om opnieuw te kunnen begraven in het particuliere graf. De botresten van de 3 overledenen die in het graf lagen worden dan onderin het graf gelegd. Het is niet mogelijk om iemand te begraven als er 3 overledenen zijn begraven en de laatste begraving minder dan 10 jaar geleden geweest is. Dan kan het graf dus nog niet geschud worden.
Het omhulsel kan gedaald worden middels een lift of met touwen. Deze keuze is overigens niet bij elke begraafplaats. Het laatste afscheid bij het graf kan ingevuld worden middels een persoonlijke groet van de nabestaanden, gesproken woord, muziek, een laatste zegen, een schepje met zand, het strooien van losse bloembaadjes etc. De gang naar het graf is vaak een moment van bezinning. Dit kan in stilte, onder begeleiding van muziek of momenten waarbij herinneringen worden gedeeld.
* Voor informatie over natuurbegraven verwijzen wij je door naar de volgende vraag in onze kennisbank: Wat is natuurbegraven?
