Van een lopende rouwstoet, via koetsen naar een rouwauto. In onze cultuur is een rouwauto niet meer weg te denken. Wellicht herken je de rouwvlaggen op de lijkwagen of zie je iets wat op een kist lijkt met misschien wel een bloemstuk. Stoet betekent optocht. Het ging erom dat de overledene naar zijn/haar laatste rustplaats wordt gebracht. Dit was vroeger nog alleen op een begraafplaats, niet op een crematorium. De stoet ging dan vanaf de locatie van opbaring, kerk, de uitvaartcentrum of het sterfhuis (plek waar degene is overleden) naar de laatste rustplaats. Langere periode werd er voor de directe naasten volgauto’s ingezet. Deze zien we, vooral in bepaalde gebieden van Nederland, langzaamaan verdwijnen. Er kunnen particuliere auto’s achter de rouwauto aanrijden (eventueel met rouwvlaggen op het raam van de bestuurder en eventueel ook op het raam van de bijrijder) of er kan geen rouwstoet zijn. Lees verder…
Tegenwoordig heb je een scala aan rouwvervoer. Naast de ‘gangbare merken rouwauto’, bijvoorbeeld Mercedes, Cadillac of Tesla, zijn er ook unieke modellen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een Jaguar, Mini Cooper of een Daimler. Is er iets anders mogelijk? Zeker! Denk eens aan een fiets waar de kist achter kan worden gezet, een bakfiets, motor met zijspan, caravan, uitvaartbus en ga zo maar door. Een goede uitvaartbegeleider neemt je altijd mee in de mogelijkheden die er zijn. En is duurzaamheid een belangrijke factor voor je? Probeer dan vooral de afstand die afgenomen moet worden voor de uitvaart te beperken. Uitvaartvervoer is één van de grootste vervuilers als het gaat om de laatste reis. Daarnaast is duurzaamheid voor iedereen anders. De één vindt een elektrische rouwauto de beste keuze, een ander kijkt weer anders naar het gebruik van een batterij. Lees verder…
Nog een laatste aanvulling op voorgaand stukje, misschien wel de meest belangrijke tip: De eigen auto kan ingezet worden. Je mag de overledene altijd zelf vervoeren. Weer even terug naar vroeger. Het was een verkeersnorm dat een rouwstoet altijd voorrang had en niet onderbroken mocht worden. Deze werd herkend aan rouwvlaggen en het aan hebben van de autolampen. Tegenwoordig is dit niet meer het geval. Er zijn vele verkeerssituaties die ervoor zorgen dat de veiligheid in het geding komt als een rouwstoet ononderbroken blijft en er zijn diverse culturen die een rouwstoet niet kennen. Soms zie je nog wel de oudere heer of dame die uit respect even blijft staan met de fiets en zijn/haar hoed afneemt, maar ook zie je wel eens een pakketbezorger die even blijft staan met de bus. Niet te vergeten hebben we tegenwoordig veel auto’s met automatisch stadslicht. Dat is dus ook geen herkenningspunt meer. Er staat nog wel het een en ander beschreven in het verkeersreglement, maar onder aan de streep moet iedere deelnemer aan het verkeer zich gewoonweg houden aan de verkeersregels.
