In de spotlight: Danny van Duffelen

Het gevoel op weg naar een nieuwe plek

Rond mijn 35ste ontstond er een gevoel van onrust in mij waardoor ik mezelf wat vragen ging stellen. Ga ik dit werk de rest van mijn leven doen? Waar word ik echt gelukkig van? Het vreemde was dat ik eigenlijk alles wel op de rit had. Een afwisselende baan als teamleider en docent biologie op een middelbare school, een mooi gezin, goede gezondheid en een leuk sociaal leven. Zoals waarschijnlijk zoveel mensen doen, stopte ik het gevoel weg en ging ik weer verder in mijn vaste patroon.

Tien jaar later ben ik, na heel veel tegenslagen en verdriet, naar mijn gevoel gaan luisteren. Ik was inmiddels een scheiding en het overlijden van mijn beide ouders verder. Het plotselinge overlijden van mijn moeder zorgde ervoor dat er een vonkje ontstond voor de uitvaartbranche. Wat een mooi en dankbaar werk als je mensen in een van de moeilijkste perioden uit hun leven zo kan ontzorgen en kan ondersteunen. Ik vond het raar om dat te ervaren, want ik was ook intens verdrietig. Heel veel tijd om er mee verder te gaan was er niet, want mijn vader was ongeneeslijk ziek. Na ruim een jaar overleed de lieve man en werd het vonkje voor dit vak een vuur. Aangezien ik mijn vader op zijn sterfbed had beloofd mijn hart te volgen, ben ik het gevoel nu wel gaan onderzoeken.

Mijn hart die de juiste weg fluistert

Na diverse gesprekken, een dag meelopen met een uitvaartbegeleider, maar vooral de Oriëntatiedag van de Après la Vie Academie en het open en eerlijke kennismakingsgesprek met Jasper besloot ik mijn baan op te zeggen en een nieuw pad te gaan bewandelen.

In september 2023 ben ik begonnen met de opleiding. En ik heb er geen dag spijt van. Wat een reis is het tot nu toe. Het introductieweekend, de lesdagen, de docenten, mijn medestudenten, de verhalen, de opdrachten, theatervoorstellingen, de kennismakingsstages; alles is zo inspirerend en geeft zo veel inzage in deze bijzondere wereld. Daarnaast is het vooral een reis naar binnen en ook dat is heel interessant en soms heel confronterend. Het is voor mij de dapperste reis die ik als mens kan maken.

Wat de toekomst mij gaat brengen weet ik niet en dat is best spannend. Ik weet wel dat ik heel graag een rol wil spelen voor nabestaanden om van het laatste afscheid van hun dierbaren een mooie en liefdevolle herinnering te maken.

Volg je hart, het weet de weg!